Imre Kertész

Imre Kertész był wybitnym węgierskim pisarzem, laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie literatury, przyznanej mu w 2002 roku. Jego twórczość jest głęboko związana z osobistymi doświadczeniami z okresu II wojny światowej, w tym przeżyciami w obozach koncentracyjnych Auschwitz-Birkenau i Buchenwald, które miały kluczowy wpływ na jego pisarstwo. Kertész był pierwszym Węgiem, który otrzymał tę prestiżową nagrodę, a jego prace często poruszają tematy Holokaustu, totalitaryzmu i wolności jednostki.

Urodził się w 1929 roku w Budapeszcie w żydowskiej rodzinie. Po wojnie wrócił na Węgry, gdzie początkowo pracował jako dziennikarz i tłumacz, a jego tłumaczenia obejmowały dzieła takich autorów jak Nietzsche, Freud, Wittgenstein i Canetti. Jego najbardziej znana powieść, "Sorstalanság" (Fatelessness), opisuje losy młodego chłopca w obozach koncentracyjnych i jest uważana za jedno z najważniejszych dzieł literatury węgierskiej poświęconych Holokaustowi. Kertész zyskał międzynarodowe uznanie za swoje pisarstwo, które głęboko analizuje złożoność ludzkiego losu i pamięci historycznej.

• Sorstalanság - opowieść o młodym chłopcu, Györgyu Kővesie, i jego doświadczeniach w obozach koncentracyjnych. Powieść ta jest uważana za quasi-autobiograficzną i jest szeroko wykorzystywana w edukacji węgierskiej.
• Fiasco - kontynuacja tematów Holokaustu, ukazująca tragiczne losy bohaterów w czasach wojny i po niej.
• Kaddish for an Unborn Child - porusza kwestie pamięci i traumy związanej z Holokaustem, kontynuując tematy z wcześniejszych dzieł.