Friedrich Hölderlin

Friedrich Hölderlin, właściwie Johann Christian Friedrich Hölderlin, był jednym z najbardziej wpływowych niemieckich poetów i filozofów. Urodzony w 1770 roku w Lauffen am Neckar, stał się kluczową postacią niemieckiego romantyzmu i prekursorem klasycyzmu weimarskiego. Jego twórczość i myśli wywarły głęboki wpływ na rozwój niemieckiego idealizmu, a jego niezwykłe połączenie motywów chrześcijańskich i greckich mitów uczyniło go jednym z najwybitniejszych poetów swojego pokolenia.

Hölderlin studiował teologię, filozofię, biblistykę oraz filologię klasyczną, nawiązując przy tym bliskie relacje z takimi wybitnymi myślicielami jak Hegel i Schelling. Mimo trudności zdrowotnych i życiowych, jego twórczość odznaczała się głębią i refleksją nad naturą człowieka, Boga oraz świata. Jego życie naznaczone było dużymi osobistymi dramatami, które odzwierciedlały się w jego poezji i filozofii.

• Poemat „Empedokles” – rozważania nad losem i losem jednostki w kontekście filozofii starożytnej Grecji.
• „Hyperion” – powieść poetycka ukazująca duchowe rozterki i poszukiwania sensu życia.
• „Oda do radości” – hymn na cześć ludzkiej jedności i braterstwa, wyrażający głębokie przekonanie o sile wspólnoty.