Opis wydawcy
Bohema artystyczna, awangardowe kluby, szykowne kobiety i tetniace zyciem kawiarnie - swiat lat szescdziesiatych, za którym tesknimy
Czy premier Cyrankiewicz byl milosnikiem pieknych kobiet, dobrych alkoholi i wykwintnych dan? Czemu malzenstwo Elzbiety Czyzewskiej z Amerykaninem wzbudzilo sensacje towarzyska? Kto zlaczyl lancuchem dlonie swiezo poslubionych panstwa Cybulskich? Czy równiez dzieci prowadzily zycie towarzyskie na transatlantyku ,,Batory", podczas gdy rodzice oddawali sie przyjemnosciom lezakowania na pokladzie?
Andrzej Klim zabiera nas w podróz do barwnych lat szescdziesiatych, kiedy w warszawskim SPATiF-ie dyskutowano Heideggera i szanse odzyskania niepodleglosci, Czeslaw Niemen koncertowal w Stodole, a w sylwestrowa noc Szampanskoje Igristoje lalo sie strumieniami. Pokazuje szerokie spektrum zycia kulturalnego ponurym PRL-u, zaprasza do kultowych miejsc, kabaretów, klubów studenckich, odslania kulisty zycia towarzyskiego w osrodkach wypoczynkowych i sanatoriach, a takze osobliwosci rozrywek kultywowanych w kregach dyplomatycznych.
W ksiazce przeczytamy wspomnienia takich osób, jak: Maryla Rodowicz, Daniel Olbrychski, Jerzy Gruza, Zofia Czerwinska, Janusz Glowacki, Marek Hlasko, Andrzej Lapicki, Agnieszka Osiecka, Urszula Sipinska.
Andrzej Klim - dziennikarz i redaktor (pracowal m.in. dla ,,Gazety Wyborczej", PAP-u, ,,Profitu", ,,Claudii", ,,Press" i ,,Newsweeka"). Historyk sztuki i archiwista. Absolwent Wydzialu Nauk Historycznych oraz Wydzialu Sztuk Pieknych UMK w Toruniu oraz studiów doktoranckich na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW. Wspólautor przewodników po kosciolach Torunia. Konsultant ds. historii General de Producciones y Diseno S.A. (GPD), projektu konkursowego koncepcji Muzeum Historii Polski w Warszawie.
Fragment publikacji
Jeremi Przybora, wspóltwórca legendarnego ,,Kabaretu Starszych Panów", uwazal, ze jego pierwsza wizyta w SPATiF-ie byla czyms w rodzaju dopuszczenia do srodowiska, które nazwal Parnasem, a nastapila ona dopiero po sukcesie ,,Kabaretu". ,,Pózno, bo pózno pan wystartowal, ale za to tak, ze musze panu pogratulowac" - powiedzial Przyborze na przywitanie Janusz Minkiewicz i zaproponowal wypicie bruderszaftu, co tez panowie niezwlocznie uczynili. ,,Wypadki potoczyly sie jak lawina. Przechodzilem z rak do rak, podawano mnie sobie od stolika do stolika. Wprawdzie byli to na ogól ludzie nietrzezwi, a reakcje ludzi nietrzezwych redukowac nalezy do, powiedzmy, 30 procent, zeby poznac, jak by sie zachowali, gdyby byli trzezwi. Ale i ten procent wystarczylby czlowiekowi, zeby od tego oslupial, wpadl potem w stan zazenowania, który to stan stopniowo, ale szybko, przechodzil w euforie. Bo jak sie zachowac, gdy wybitny plastyk przykleka przede mna, twierdzac, ze pocaluje mnie w reke. Wiem, ze slowa nie dotrzyma, a jednak odruchowo chowam prawa dlon za siebie, a tu juz ktos inny - nie mniej slawny rezyser - ciagnie mnie za te dlon do swego stolika, przedstawiajac pieknej kobiecie, która na moje nazwisko reaguje slowami: »Przeciez wiem!«. I wpija mi sie w usta znienacka, a kiedy zaczynam sie od tego pocalunku uwalniac, patrzac z niepokojem na jej partnera, dodaje: »Nim sie nie przejmuj, on mnie zna.
