Samotne pokolenie

Samotne pokolenie jest wyborem szkicow i recenzji Jerzego Andrzejewskiego z lat 19271939 W tomie znalazly sie najwazniejsze teksty krytyczne a takze liczne nieznane dotad szerzej eseje artykuly i noty Andrzejewskiego publikowane glownie w dzienniku ABC oraz w tygodniku Prosto z mostu Powstala w ten sposob calosc stanowi pierwszy tak reprezentatywny przeglad przedwojennej krytyki literackiej autora Ladu serca Podejmowal on w niej proby rekonstrukcji sytuacji duchowej mlodego pokolenia pisal o wspolczesnej sobie prozie polskiej francuskiej oraz angielskiej interesowal sie debiutami swoich rowiesnikow Gombrowicza Rudnickiego Brezy fascynowal go Conrad i Mauriac podziwial Nalkowska oraz Iwaszkiewicza Stworzyl fascynujaca panorame literatury dwudziestolecia miedzywojennego