Listy 1944-1981

Pisane na przestrzeni kilkudziesięciu lat listy dwóch wybitnych polskich pisarzy XX wieku odsłaniają meandry losu, które miały wpływ na życie i charakter literackiej aktywności ich autorów. Czesław Miłosz od końca 1945 r. był nieobecny w kraju, wyjechał jako dyplomata, a w 1951 r. zerwał z PRL-em; Jerzy Andrzejewski pozostał w Polsce, ale kres październikowej "odwilży" 1956 r. i jego pozbawił złudzeń. Odbijające się w listach biografie obu pisarzy, sytuowane na przeciwstawnych biegunach polskiego losu, toczą się jednak równolegle − skłaniają do porównań i przemyśleń. Sam Miłosz podkreślał rangę tej korespondencji: "Ze względu na długotrwałość przyjaźni szczególne miejsce należy się Jerzemu Andrzejewskiemu".