Ana. Rozbite lustro

Opowiesc o ludzkim losie mozna odtworzyc z kawalkow strzaskanego lustra w ktorym ktos przegladal sie przez cale zycie Ta opowiesc jest krucha jak ludzkie zycie jak tafla szkla Ze strzepow papieru z kosza na odpadki wolno sklada sie wiersz Karty figury szachowe historia choroby przypadkowe notatkiS Poza powszechnym brakiem pewnosci jedno jest zagwarantowane Na zegarze wiecznie szosta Po poludniu To jest ta pora kiedy otwarte sa wrota miedzy tym a tamtym swiatem Kiedy spotkac sie mozemy ze swoimi bliskimi opowiedziec o nich zastanowic sie czy byli czy sa szczesliwi Bo przeciez zawsze jest takie miejsce na ziemi kiedy akurat jest ta godzina Marek Adamiec Piekna opowiesc o odzyskiwaniu zycia budowaniu swojej historii na nowo po wielkim nieszczesciu z fragmentow przeblyskow wspomnien kilku starych fotografii listow opowiadan bliskich ludzkich losow Niedopowiedzenia fragmentarycznosc niedokonczenia rzadzace ta historia sprawia ze kazdy czytelnik odczyta ja inaczej po swojemu i bedzie do niej wracal Justyna Maluga