Zbiór dziesięciu opowiadań, ukazujących trudną egzystencję Latynosów z Republiki Dominikańskiej w stolicy kraju Santo Domingo, a także w środowisku imigrantów w New Jersey. Klasyczne tematy - miłość, walka z nędzą, wyobcowanie, cierpienie, zdrada, przemoc - zyskują w tej prozie zupełnie nowy wymiar dzięki specyficznemu kontekstowi oraz znakomitemu słuchowi literackiemu autora. Umiejętność łączenia dziennikarskiej precyzji w przedstawianiu realnego świata z poetycką wrażliwością to wielka zaleta tej książki. Diaz przedstawił najbardziej intensywne momenty z życia tych naznaczonych cierpieniem ludzi, z których wielu, poszukując własnej tożsamości i usiłując się wyrwać z okowów biedy, przyjmuje pełną sarkazmu, a niekiedy też agresji postawę wobec innych.