Opis wydawcy
W Myslacej dloni Pallasmaa wraca do kwestii, które poruszal we wczesniejszych Oczach skóry, czyli zwiazku zmyslów wzroku i dotyku oraz ich udzialu w ludzkim doswiadczeniu przestrzeni i jej zamieszkiwaniu. Nie chodzi juz jednak o same zmysly i doswiadczenie, ale o ,,ucielesniona madrosc" architektury w tym doswiadczeniu osadzona. Slowo ,,madrosc" uzyte tutaj w miejsce ,,(ucielesnionej) wiedzy" czy ,,poznania", przyjetych w naukach takich jak psychologia czy antropologia, z jednej strony odbiera sformulowaniu jego techniczny, naukowy charakter, a wraz z nim wymagana w nauce precyzje i jednoznacznosc, z drugiej sugeruje metafizyczny podtekst rozwazan Pallasmy.
Ewa Klekot
Poczucie pewnosci, satysfakcji i skonczonosci, które przychodzi zbyt wczesnie, moze okazac sie katastrofalne w skutkach. Wahanie w rysunku wyraza i utrzymuje moja wewnetrzna niepewnosc. Tak dlugo, jak dlugo nie pozwala sie niepewnosci rozwinac do postaci beznadziei i depresji, jest ona sila dajaca motywacje i napedzajaca proces twórczy. Projektowanie jest zawsze poszukiwaniem czegos, co jest wczesniej nieznane, albo eksploracja obcego terytorium, a sam proces projektowania, dzialania poszukujacych dloni, musi wyrazic istote tej mentalnej wedrówki.
Juhani Pallasmaa
Juhani Pallasmaa jest finskim architektem, emerytowanym profesorem politechniki w Helsinkach oraz wizytujacym profesorem na kilku amerykanskich uniwersytetach (Washington University w St. Louis, University of Illinois at Urbana-Champaign). Choc autor ksiazki jest aktywnym architektem, to jego pisarstwa nie da sie latwo zamknac w ramach jednej dyscypliny akademickiej, a on sam odzegnuje sie od tworzenia teorii architektury. Teksty zawarte w tomiku "Myslaca dlon" lokuja sie na styku teorii architektury, filozoficznej i kulturoznawczej refleksji nad kondycja wspólczesnej cywilizacji oraz pierwszorzednej eseistyki. Mysl Pallasmy wyrasta z doswiadczenia architektury i ogólnej refleksji nad czlowiekiem, ale uwzglednia szerokie spektrum kulturowych bodzców, znajduje oparcie w róznych tradycjach filozoficznych i estetycznych i ujeta jest na dodatek w oszczedny, ale wartosciowy artystycznie styl. Jako taka stanowi próbe holistycznego ujecia problemu relacji pomiedzy czlowiekiem a jego otoczeniem oraz tego, jaka role w tym procesie odgrywa ludzka dlon.
Opublikowana po raz pierwszy w 1996 roku ksiazka Oczy skóry wybitnego finskiego architekta Juhaniego Pallasmy szybko stala sie klasykiem teorii architektury. Zadaje ona fundamentalne pytanie o to, czemu, skoro istnieje co najmniej piec zmyslów, to tylko jeden z nich - wzrok - stal sie tak uprzywilejowany w kulturze architektonicznej i w designie. W kolejnej ksiazce Myslaca dlon Juhani Pallasmaa przyglada sie rece, jej roli w procesie ksztaltowania sie jezyka, uwarunkowaniach kulturowych, a przede wszystkim zasadniczej funkcji, jaka odgrywa w tworzeniu i projektowaniu ludzkiego swiata.
Juhani Pallasmaa jest jednym z najbardziej znanych finskich architektów i myslicieli. Pelnil funkcje m. in.: rektora Instytutu Sztuk Przemyslowych w Helsinkach, dyrektora Muzeum Finskiej Architektury oraz profesora i dziekana wydzialu architektury na Uniwersytecie Technologicznym w Helsinkach. Wykladal na wielu uniwersytetach na calym swiecie. Jest autorem ponad trzydziestu ksiazek, w tym: The Eyes of the Skin: Architecture and the Senses (Academy, 1995, John Wileys &Sons, 2005, polskie wydanie: Oczy skóry. Architektura i zmysly,Instytut Architektury 2012), The Thinking Hand: Existential and Embodied Wisdom in Architecture (John Wiley & Sons 2009), The Embodied Image: Imagination and Imagery in Architecture (John Wiley & Sons, 2011)
