Drohobycz Drohobycz

Podobnie jak w poprzednich ksiazkach, tak i w tych opowiadaniach Henryk Grynberg wraca do tematu wojny i Holocaustu, tym razem jednak z wieksza oszczednoscia srodkow. Dokumentalnemu swiadectwu daje pisarz pierwszenstwo przed literacka parabola. Rzecz dzieje sie w Polsce i dziesieciu innych krajach, a Grynberg, kronikarz cudzych losow, opisuje juz nie sam Holocaust, lecz los tych, ktorzy go przezyli. Pisarz dokumentuje nasz przeklety wiek, w ktorym znikla kwestia indywidualnej winy, zastapiona przez zbiorowa zbrodnie i bezkarnosc. Zaglada jest pieklem z jasnym podzialem na dreczonych i dreczycieli, ale bez podzialu na potepionych i sprawiedliwych. W tym piekle ofiary, zanim zgina, same zostaja ostatecznie upodlone i czesto pomagaja upodlic innych. Cierpienie, o ktorym pisze Grynberg, nie uszlachetnia nigdy. W 1998 roku ksiazka zostala nominowana do Nagrody Literackiej NIKE. Ukazalo sie jej niemieckie wydanie.