Przemilczane

Seksualnosc w trakcie zbrojnego konfliktu najczesciej sprowadza sie do przemocy: masowych gwaltów, zniewolenia, naznaczania. Doswiadczenie seksualnej pracy przymusowej w nazistowskim burdelu nadal pozostaje w sferze tabu. Przemilczany pozostaje sam fakt istnienia systemu kontrolowanego nierzadu, przemilczane sa jego ofiary. Przemilczany jest tez okres powojenny - czas, w którym wojenny los kobiet równal sie z grzechem kolaboracji, kobiet, którym publicznie golono glowy za intymne relacje z wrogiem.
Historia seksualnych pracownic przymusowych w okresie wojny nigdy nie bedzie klasyczna narracja. Prawdopodobnie nigdy nie stanie sie tez czescia polskiej pamieci zbiorowej. Jest juz za pózno. Mikrobiografie bohaterek tej ksiazki pozostana niedokonczone. Rzadko zdarza sie, zeby któras z ofiar pozostawila swiadectwo, nikt tez nie zadbal o to, aby zaswiadczyly o swojej przeszlosci. Powojenne milczenie o ich cierpieniu bylo najprawdopodobniej najsurowsza kara. Ich cierpienie pozostalo niewypowiedziane.
Dotychczas nie bylo ,,odpowiedniego" momentu. Nadal tak zwani wiezniowie asocjalni, homoseksualisci, ofiary przemocy seksualnej to ,,nieistotne wyjatki". Strach bylo o nich mówic. Nie moglismy albo nie chcielismy o nich uslyszec. Joanna Ostrowska wypelnia te luke.
Joanna Ostrowska (ur. 1983) - doktor nauk humanistycznych w zakresie historii (Wydzial Historyczny UJ), absolwentka Instytutu Sztuk Audiowizualnych UJ, Katedry Judaistyki UJ i Gender Studies UW. Studiowala równiez produkcje filmowa i telewizyjna na PWSFTviT w Lodzi. Wykladala m.in. w Katedrze Judaistyki UJ, na Gender Studies UW i na Studiach polsko-zydowskich IBL PAN. Zajmuje sie tematyka zwiazana ze zjawiskiem przemocy seksualnej w trakcie II wojny swiatowej i zapomnianymi ofiarami nazizmu. Krytyczka filmowa i selekcjonerka Krakowskiego Festiwalu Filmowego. Pracowala jako dramaturzka przy spektaklach teatralnych Malgorzaty Wdowik i Marty Ziólek. Obecnie studiuje równiez hebraistyke na Wydziale Orientalistycznym UW. Mieszka w Warszawie.