Opis wydawcy
Szokującą, Prawdziwą Historię Seryjnego Mordercy Kobiet, Joachima Knychały, Czyta Się Jednym Tchem. Semczuk Próbuje Wniknąć W Umysł Zabójcy, Drobiazgowo Odtwarza Pracę Milicji Oraz Wiernie Kreśli Obraz Śląska Lat 70. I 80. Joachima Knychałę, Seryjnego Mordercę Kobiet, Który Terroryzował Śląsk W Latach 1974–1982. „frankensteina” Poznajemy Od Najmłodszych Lat. Dorasta On W Poczuciu Własnej Inności, Jako Dziecko Polaka I Niemki, Przez Babkę Nazywane „polskim Bękartem”. W Wieku 18 Lat Zostaje Posądzony O Gwałt, Jak Twierdzi – Niesprawiedliwie. Z Więzienia, Po Trzyletnim Wyroku, Powraca Już Jako Inny Człowiek. Jest Przeświadczony O Podstępnej I Prowokatorskiej Naturze Kobiet. Zaczyna Interesować Się Procesem „wampira Z Zagłębia”, Zdzisława Marchwickiego. Choć W Domu Jest Dobrym Mężem I Ojcem, A W Pracy Wzorowym Górnikiem, Nocami Zmienia Się W Bezwzględnego Mordercę, Który Krąży Po Okolicy, Polując Na Bezbronne Ofiary. Zabija Ciosami W Głowę, Ciała Bezcześci. W Tej Sprawie Nie Pojawiły Się Jakiekolwiek Okoliczności łagodzące. Zapadł Wyrok Kary śmierci, Który Wykonano W 1985 Roku. Zbeletryzowaną Historię „frankensteina” Czyta Się Niczym Trzymający W Napięciu Kryminał. Autor Pokazuje Jak Trudne Dzieciństwo Joachima Knychały Pchnęło Go Na Drogę Zbrodni. Kryptonim „frankenstein“ To Także Wierny Obraz Przesiąkniętego Alkoholem I Przemocą Robotniczego Śląska Lat 70. I 80. Książka Semczuka Jest Pozycją Obowiązkową Dla Miłośników Zarówno Literatury Faktu, Jak I True Crime. Jako Urodzony I Wychowany Na Śląsku, Byłem Pewny, że O Knychale Wiem Wszystko. Po Lekturze Kryptonimu „frankenstein” Wiem, że Się Myliłem. Adam Szaja Smakksiazki.pl Przemysław Semczuk - (ur. 1972) – Dziennikarz I Publicysta Zajmujący Się Głównie Historią Prl. Publikował Na łamach Tygodników „newsweek” I „wprost”, Obecnie Współpracuje Z Miesięcznikiem „wysokie Obcasy Extra”. Autor Książek „czarna Wołga. Kryminalna Historia Prl” (2013), „maluch. Biografia” (2014), „zatajone Katastrofy Prl” (2011), „magiczne Dwudziestolecie” (2014), „wampir Z Zagłębia” (2016).
