Opis wydawcy
Seminarium Jacques'a Lacana, z lat 1953-54, zatytulowane Pisma techniczne Freuda, jest jego pierwszym oficjalnym Seminarium wyglaszanym do szerokiego audytorium, gromadzacego sie w auli Szpitala sw. Anny w Paryzu. Formula, która Lacan przyjal, to - idac za jego slowami - detaliczne komentowanie tekstów Freuda. Towarzyszy temu surowa krytyka wszelkich impasów, wynaturzen i chybionych konceptów innych autorów skupionych zwlaszcza wokól psychoanalizy ego. Lacan uznaje to za konieczne; pozwala mu to - w duchu jego ,,powrotu do Freuda" - przygotowac baze dla swojego nowatorskiego opracowania takich konceptów Freudowskiej psychoanalizy jak: przeniesienie, opór, narcyzm pierwotny, narcyzm wtórny, ja idealne, Ideal-ja, nad-ja, interpretacja, miejsce i funkcja analityka itp. W samym centrum tego opracowania stoi topika Wyobrazeniowego oraz funkcja trzech zasadniczych rejestrów struktury podmiotu: Realnego, Symbolicznego i Wyobrazeniowego. Cel, który sobie Lacan przy tym stawia, to wyrwac sama psychoanalize z sidel relacji dualnej, uczynic Freudowskie koncepty operatywnymi w codziennej praktyce klinicznej oraz sprawic, by przekazywanie psychoanalizy - jako teorii tej praxis, która zawdzieczmy Freudowi - mialo range prawdziwego nauczania.
Seminaria Lacana stanowia do dzis jedne z najwazniejszych prac w historii psychoanalizy. Kontrowersyjne i fascynujace, sa zapisem zarówno oryginalnego przemyslenia samych podstaw nauki Freuda, jak i bezkompromisowego zmagania sie z fundamentalnymi pytaniami stawianymi przez filozofie - o granice poznania i myslenia, istote etyki i ludzka kondycje.
