Opis wydawcy
Pierwsze 11 lat zycia spedzilam w ,,odzyskanym-dla-macierzy-Szczecinie". Bylo to dziecinstwo katolickie, patriarchalne i pe-er-el-owskie, czyli depresyjno-opresyjno-represyjne. Calkiem banalne w tamtym czasie.
Totalnie nie nostalgia. Memuar to niezwykla, autobiograficzna opowiesc Wandy Hagedorn o kobietach, które walcza o swoja przestrzen w rodzinie i spoleczenstwie. Dorastajaca Wanda, najstarsza z czterech sióstr, oprowadza nas po swojej rodzinie. Opowiada o podporzadkowanej, ale walczacej o niezaleznosc matce, wyemancypowanej babce i siostrach, które w rózny sposób radza sobie z patriarchalna opresja.
Blyskotliwa i iskrzaca cietym dowcipem powiesc graficzna, jakiej jeszcze nie czytaliscie i nie ogladaliscie. PRL w rysunku Jacka Frasia bywa kraina dziecinstwa, ciepla i radosna ale i przerazajaca, i upokarzajaca. W swiecie ,,Totalnie nie nostalgii" sasiaduja ze soba wata cukrowa, dzieciece wyglupy, powazne lektury i cierpienia, których zadna dziewczynka nie powinna zaznac.
---
Kobieta, której udalo sie uciec daleko w sensie geograficznym i mentalnym opowiada historie dorastania w rodzinie z (polskiego) piekla rodem. Ten potwór z przeszlosci powraca niczym Godzilla w postaci nosorozca. Feministyczny ,,Memuar" Wandy Hagedorn to pracowita archeologia, a narratorka rozprawia sie ze swoim potworem przy pomocy bardzo ostrych narzedzi. Dramat rozgrywa sie miedzy matka cierpietnica i ojcem tyranem, pomiedzy którymi musza jakos przetrwac ich cztery córki. Czytanie/ogladanie boli, ale chcialoby sie na koniec poznac kolejna czesc historii Wandy, która musiala odbyc dluga podróz, by stawic czolo nosorozcowi. Zachwycajace rysunki Jacka Frasia.
Joanna Bator, pisarka, laureatka Nagrody Literackiej Nike za powiesc Ciemno, prawie noc
Dawno nie czytalam tak przejmujacej ksiazki o byciu dziewczynka i nastolatka w PRL, o budowaniu kobiecej tozsamosci i dysfunkcjonalnosci rodzin zdominowanych przez patriarchalnych narcyzów. ,,Totalnie nie nostalgia" to op
