Brunon z Querfurtu

Bruno z Kwerfurtu, Bonifacy apostoł Rusi (ur. ok. 974, zm. 14 lutego lub 9 marca 1009) - mnich benedyktyński, kapelan cesarski, biskup misyjny, męczennik i święty Kościoła katolickiego[1]. Urodzony w arystokratycznej rodzinie saskiego grafa w Kwerfurcie (ob. Querfurt). Kształcił się w szkole katedralnej w Magdeburgu. W 995 mianowany kanonikiem, następnie na dworze cesarza Ottona III pełnił funkcję kapelana i pozostawał w zażyłej przyjaźni z cesarzem. W 998 w Rzymie porzucił karierę dworską i prawdopodobnie wstąpił do zakonu benedyktynów w klasztorze na Awentynie. Zapewne wówczas otrzymał imię zakonne Bonifacy.