Polityka Kurii Rzymskiej za pontyfikatu Piusa II (1458-1464)

Książka Janusza Smołuchy zapełnia lukę, jaką w historiografii papiestwa czasów Piusa II (Eneasza Sylwiusza Piccolominiego) (1458-1464) stanowiła tematyka stosunku Stolicy Apostolskiej i Kościoła rzymskiego do krajów Europy Środkowej. Potrzeba wyjaśnienia tego procesu wzomocniona jest faktem zwiększającej się wówczas roli Czech, Węgier i Polski w polityce europejskiej. W tym okresie Stolica Apostolska dążyła do odbudowania nadwyrężonej przez schizmę zachodnią i ruch koncyliarny jedności polityczno-religijnej kontynentu, która była pożądana w obliczu niebezpieczeństwa zagrażającego ze strony Turków osmańskich. W pierwszej części pracy Autor przedstawił strukturę Kurii Rzymskiej i jej główne instytucje. W drugiej zasadniczej części Autor przeanalizował działalność dyplomacji papieskiej na polu nawoływania władców i wpływowych polityków państw europejskich do solidarności i wspólnych działań obronnych.