O samowiedzy osób dorosłych w spektrum autyzmu jej źródłach, znaczeniu diagnozy oraz psychoedukacji

W książce podjęto problem źródeł wiedzy o sobie, znaczenia diagnozy oraz oddziaływań terapeutycznych z perspektywy osób w spektrum autyzmu. O tych ważnych kwe­stiach związanych z tożsamością człowieka autorzy piszą używając słów wypowiedzianych przez osoby neuroatypowe, a tak­że prezentują ich przemyślenia oraz wskazówki dotyczące różnych form wsparcia. Pierwsza i druga część książki zostały ukierunkowane na ukazanie szerokiej perspek­tywy dotyczącej spektrum autyzmu oraz na ustalenia termino­logiczne dotyczące samowiedzy, jej źródeł, a także etapów rozwoju wiedzy o sobie. W części metodologicznej uzasadniono wybór paradygma­tu interpretatywnego, a także opisano przyjętą fenomenogra­ficzną perspektywę opracowania materiału badawczego. Kolejne części książki odpowiadają na problemy badawcze oraz ukazują źró­dła samowiedzy, znaczenie diagnozy spektrum autyzmu, a także rolę oddziaływań psychoedukacyjnych dla wiedzy o sobie doro­słych osób neuroatypowych. Pracę kończy syntetyczne ujęcie uzyskanych wyników badań w kontekście dotychczasowych ustaleń na temat samowiedzy osób ze spektrum autyzmu, a także rekomendacje dla praktyki. Książka polecana jest pedagogom, psychologom, socjologom,a także osobom w spektrum autyzmu i ich rodzicom.