Opis wydawcy
,,Z dziejów honoru w Polsce" to wybór dziel publicystów, filozofów i pisarzy XX w. bardzo celnie skomentowany przez autora.
Sa tam: Kula, Elzenberg, Malewska, Kott, Szczepanski, Herling-Grudzinski. Pisza o tym, jak sie odnalezc w nowym, niewspanialym
swiecie. Jak po przegranej nie czuc sie pokonanym, jak ochronic kulture i siebie przed barbarzyncami, jak zachowac twarz.
Ostatnia czesc eseju to wybór poezji Herberta, Milosza, Norwida. Poeci i autor wyboru mówia o ,,tajemnicy ludzkiej godnosci,
o spokoju w desperacji, nadziei w beznadziejnosci, o dumie potrzebnej i dumie niepotrzebnej, o pogardzie dla procederu
szpiclów i katów, o gescie solidarnosci z ponizonym i bitym". I o tym, ze pociechy spodziewac sie nie nalezy, a jedyna nagroda
bedzie swiadomosc, ze bylo sie wiernym. O tym jest ta ksiazka.
Dramatyczne powojenne dylematy polskich intelektualistów wobec stalinizmu, pogodzenie sie z historia, ugoda, opór, uwiedzenie
komunizmem. Te pytania Adam caly czas stawia tez sobie. Pisze przeciez te ksiazke w wiezieniu... a wystarczyloby kilka slów
i móglby sie znalezc na wolnosci. Czytalem te ksiazke w Paryzu w 1985 roku ze scisnieta krtania.
Seweryn Blumsztajn
W czasach, gdy wladze Rzeczypospolitej zamierzaja kazdemu obywatelowi wpisac do paszportu slowa: ,,Bóg, honor, ojczyzna", warto
przypomniec, co Adam Michnik za komuny pisal o honorze.
Karol Modzelewski
Wydanie wznowione
zawierajace aneks - trzy szkice z ,,Wyznan nawróconego dysydenta"
wydanych w 2003 r. nakladem wydawnictwa Zeszyty Literackie.
