Wokół teorii rewolucji militarnej

Praca została zamierzona jako studium z historii historiografii i - jednocześnie - historii myśli wojskowej, a jej przedmiotem są dotychczasowe rozważania na temat `podstawowych założeń, kolejnych mutacji, słabości, ale także użyteczności` tak zwanej teorii rewolucji militarnej. Autor uznał, że dla lepszego przedstawienia tematu korzystne będzie zestawienie studiów historycznych (głównie pióra byłych wojskowych, z racji zawodu - praktyków) i prac teoretycznych pisanych bądź to przez wojskowych, bądź też cywilnych historyków, którzy wyrażają swoje poglądy na wojnę, wojsko i sztukę wojenną. Przy czym, ze względu na obszerność zagadnienia, ograniczył swoje rozważania do kilku wybranych kwestii: głównych założeń i ewolucji samej koncepcji rewolucji militarnej; odmienności prowadzenia wojny w Europie Środkowej i Wschodniej i odbicia tej odmienności w `barbarzyńskiej` historiografii; ujęcia sztuki operacyjnej jako odrębnego wymiaru/poziomu sztuki wojennej; zastąpienia wojny oblężniczej działaniami w terenie zurbanizowanym. Ogromnym walorem pracy - także dla czytelnika niefachowego - jest duża odwaga autora w formułowaniu kategorycznych sądów i jednoznacznych ocen.