Kōbō Abe

Kōbō Abe był wybitnym japońskim pisarzem, dramatopisarzem i reżyserem, znanym z głębokich i surrealistycznych eksploracji współczesnego społeczeństwa. Urodził się w 1924 roku w Tokio, a jego dzieciństwo spędził w Mandżurii, co miało wpływ na jego twórczość i postrzeganie własnej tożsamości. Jego styl często porównywany jest do twórczości Franza Kafki, a jego dzieła odznaczają się modernistycznym podejściem i surrealistycznym, czasem koszmarnym obrazem rzeczywistości. Abe zmarł w 1993 roku w Tokio, pozostawiając po sobie bogatą spuściznę literacką.

• Jego najbardziej znane dzieło to „Kobieta z wydm” (1962), które doczekało się adaptacji filmowej i uznania na arenie międzynarodowej.
• „To ja jestem duchem” (1958) to jedna z jego wcześniejszych powieści, poruszająca tematykę tożsamości i alienacji.
• „Czwarta epoka” (1959) i „Przyjaciele” (1967) to kolejne ważne publikacje, które ukazują jego unikalne podejście do narracji i tematyki egzystencjalnej.