Natasza Goerke

Natasza Goerke, urodzona w 1962 roku w Poznaniu, to wybitna polska pisarka, eseistka i felietonistka, której twórczość wyróżnia się surrealistycznym i groteskowym stylem, często z elementami czarnego humoru. Studiowała polonistykę na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu oraz orientalistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Po wyemigrowaniu do Niemiec w latach 80., zgłębiała języki tybetańskie i religie Wschodu, co wpływa na głęboki filozoficzny wymiar jej utworów. Mieszka w Hamburgu i była nominowana do Nagrody Nike w 2003 roku.

• „Fractale” (1994) – zbiór refleksji i surrealistycznych obrazów ukazujących trudną rzeczywistość.
• „Księga pasztetów” (1997) – satyryczna opowieść pełna groteski i czarnego humoru.
• „Pożegnania plazmy” (1999) – filozoficzne eseje zanurzone w tradycji oświeceniowej powiastki.
• „47 na odlew” (2002) – najbardziej rozbudowana powieść, która łączy elementy surrealizmu z głęboką refleksją nad kondycją świata.
• „Tam” (2017) – najnowsze dzieło, kontynuujące poszukiwania metafizycznych i egzystencjalnych pytań w nowoczesnym wydaniu.