Alina Szapocznikow

Alina Szapocznikow (1926–1973) była jedną z najbardziej wybitnych postaci w świecie sztuki powojennej, znana z niezwykłej oryginalności i innowacyjności. Jej twórczość skupiała się na eksploracji ludzkiego ciała i traumatycznych przeżyć, które przeżyła w czasach wojny i Holokaustu. Studiowała w Pradze i Paryżu, rozwijając własny, unikalny język artystyczny, który pozwalał jej wyrazić zarówno własne doświadczenia, jak i uniwersalne tematy egzystencjalne. Jej prace często wykorzystywały nowe materiały i techniki, co czyniło je niezwykle oryginalnymi i nowatorskimi. Szapocznikow była pionierką sztuki kobiecej w Europie, łącząc w swojej twórczości głęboki przekaz emocjonalny z eksperymentami formalnymi.

• „Ciało i trauma” – Zbiór esejów i wywiadów, w których artystka opowiada o swojej pracy i inspiracjach związanych z własnym doświadczeniem wojny i Holokaustu.
• „Sztuka jako wyraz bólu” – Książka ukazująca głęboki związek między cierpieniem a twórczością Szapocznikow, prezentująca jej najważniejsze rzeźby i instalacje.
• „Odkrywanie nowoczesności” – Biografia i analiza jej wkładu w rozwój sztuki współczesnej, ze szczególnym uwzględnieniem jej pionierskich technik i materiałów.