Barbara Nawrocka-Dońska

Barbara Nawrocka-Dońska była polską pisarką, dziennikarką i osobowością zaangażowaną w życie społeczne i kulturalne. Urodziła się w Warszawie i przez całe życie związana była z tym miastem, będąc rodowitą warszawianką. Absolwentka Wydziału Prawa na Uniwersytecie Warszawskim, aktywnie uczestniczyła w życiu społecznym i kulturalnym Polski, będąc członkinią Związku Literatów Polskich oraz Stowarzyszenia Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej. W czasie II wojny światowej walczyła w Armii Krajowej i brała udział w Powstaniu Warszawskim. Jako autorka blisko 30 książek, zyskała uznanie czytelników dzięki swoim publikacjom, które obejmują różnorodne gatunki literackie i tematyczne. Jej twórczość została doceniona licznymi odznaczeniami, w tym Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Krzyżem Zasługi.

• "Dwie miłości" (PIW, 1956) - powieść ukazująca zmagania i uczucia bohaterów w trudnych czasach.
• "Tajemnicza katarynka" (Iskry, 1968) - historia pełna tajemnic i niezwykłych wydarzeń, które wciągają czytelnika od pierwszej strony.
• "Ślubna suknia" (Wydawnictwo "Pojezierze", 1977) - opowieść o miłości i wyborach życiowych, osadzona w klimacie rodzinnych tradycji.
• "Wino Argonautów" (KIW, 1984) - powieść o podróżach, odkrywaniu siebie i pasji do życia.
• "Białe i czarne" (Wydawnictwo Spółdzielcze, 1987) - refleksje na temat podziałów i jedności w społeczeństwie.