Jerzy Kłoczowski

Jerzy Kłoczowski był wybitnym polskim historykiem, profesorem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego oraz wybitnym działaczem społecznym i politycznym. Urodził się w rodzinie ziemiańskiej i od młodych lat aktywnie uczestniczył w wydarzeniach historycznych, będąc żołnierzem Armii Krajowej oraz uczestnikiem Powstania Warszawskiego, podczas którego stracił prawą rękę. Jego pasja do nauki i historii przejawiała się w latach studenckich, które ukończył na Uniwersytetach w Poznaniu i Toruniu, a następnie kontynuował pracę naukową na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie osiągnął tytuł profesora.

Jego działalność naukowa skupiała się na badaniu historii Polski przedrozbiorowej i dziewiętnastowiecznej, historii chrześcijaństwa w Polsce oraz dziejach zakonów i Europy Środkowo-Wschodniej. Był autorem i redaktorem ponad tysiąca publikacji, które miały istotny wpływ na rozwój nauki historycznej w Polsce i Europie Środkowo-Wschodniej. Oprócz działalności naukowej, Jerzy Kłoczowski aktywnie uczestniczył w życiu społecznym i politycznym kraju, pełniąc funkcje senatora, działacza na rzecz pamięci historycznej oraz inicjatora organizacji kombatanckich.

• Wspólnoty chrześcijańskie (1964) – publikacja opisująca rozwój i znaczenie wspólnot chrześcijańskich w Polsce.
• Europa Słowiańska w XIV-XV wieku (1984) – analiza historii i kultury słowiańskiej w okresie średniowiecza.
• Histoire religieuse de la Pologne (1987) – kompleksowa historia religii w Polsce, ukazująca jej wpływ na rozwój społeczeństwa.