Jerzy Łukosz

Jerzy Łukosz, urodzony w 1958 roku we Wrocławiu, to wybitny polski pisarz, dramaturg i członek prestiżowych stowarzyszeń literackich. Od początku swojej kariery związany z Instytutem Filologii Germańskiej na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie pracuje od 1980 roku. Jego twórczość obejmuje zarówno zbiór opowiadań, jak i powieści, a jego debiut literacki miał miejsce w 1980 roku, kiedy opublikował opowiadanie "Żylina".

Łukosz zdobył uznanie dzięki swoim publikacjom, które poruszają różnorodne tematy i mają głęboki przekaz. Jego twórczość była wielokrotnie nagradzana, w tym Nagrodą Literacką im. Stanisława Wyspiańskiego oraz Nagrodą im. Stanisława Piętaka. Jest również aktywnym dramaturgiem i członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz PEN-Clubu.

Do najważniejszych publikacji Jerzego Łukosza należą:

• "Dziedzictwo" (1986) – zbiór opowiadań, który ukazuje jego zdolność do tworzenia głęboko refleksyjnych i poruszających historii.
• "Czarna kolia" (1992) – powieść napisana pod pseudonimem Johann D. Keevus, później wydana jako "Szczurołap z Ratyzbony", która przenosi czytelnika w świat tajemnic i niepokoju.
• "Afgański romans" (1997) – książka, w której autor porusza tematy związane z konfliktem i trudną rzeczywistością współczesnego świata.
• "Śmierć puszczyka i inne utwory dramatyczne" (2000) – zbiór dramatów, które ukazują jego wszechstronność jako twórcy i jego zdolność do wyrażania głębokich emocji poprzez scenę.