Edmund Wnuk-Lipiński

Edmund Wnuk-Lipiński był wybitnym polskim socjologiem, politologiem i pisarzem, urodzonym w Sucha. Jego działalność naukowa obejmowała założenie i kierownictwo Instytutu Studiów Politycznych PAN oraz pełnienie funkcji rektora Collegium Civitas. Wnuk-Lipiński był również wykładowcą na College of Europe, a jego wkład w naukę był doceniony odznaczeniem Krzyża Komandorskiego Orderu Odrodzenia Polski.

Jako autor, Wnuk-Lipiński zasłynął nie tylko z prac naukowych, ale także z twórczości literackiej, szczególnie w dziedzinie science fiction. Był jednym z pionierów tego gatunku w Polsce, tworząc m.in. trylogię dystopijną "Apostezjon", która zdobyła prestiżową Nagrodę Janusza Zajdla.

• "Rozpad połowiczny" (1988) – analiza przemian społecznych i politycznych w Polsce, ukazująca głębokie procesy transformacji.
• "Mord założycielski" (1989) – kolejna część trylogii, kontynuująca tematykę dystopii społeczno-politycznych.
• "Świat międzyepoki" (2004) – rozważania o globalizacji, demokracji i państwie narodowym w kontekście przemian światowych.
• "Światy równoległe. Autobiografia subiektywna w sensie ścisłym" (2015) – osobiste refleksje i wspomnienia autora, ukazujące jego spojrzenie na świat i własną twórczość.