Erazm Kuźma

Erazm Kuźma był wybitnym polskim eseistą i krytykiem literackim, który swoje życie zawodowe związał z miastem Szczecin. Absolwent polonistyki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, przez wiele lat wykładał na szczecińskich uczelniach, takich jak Wyższe Studium Pedagogiczne oraz Uniwersytet Szczeciński. Jego praca naukowa i literacka skupiała się na zagadnieniach związanych z literaturą i świadomością artystyczną.

Kuźma był redaktorem i współautorem ważnych publikacji, w tym książki "Nazwanie ziemi. Ziemia szczecińska w poezji", która ukazała się w 1970 roku. Jego dorobek obejmuje również inne znaczące prace naukowe i krytyczne, m.in. na temat ekspresjonizmu, konstruktywizmu w literaturze oraz szkice z teorii i historii literatury. Zmarł w wieku 87 lat, pozostawiając po sobie bogaty dorobek naukowy i literacki.

• "Z problemów świadomości literackiej i artystycznej ekspresjonizmu w Polsce" – analiza świadomości artystycznej i literackiej w okresie ekspresjonizmu w Polsce.
• "Egzotyzm w literaturze. Wybór referatów" – zbiór referatów poświęconych tematyce egzotyzmu w literaturze, wygłoszonych podczas sesji naukowej w Szczecinie.
• "Między konstrukcją a destrukcją. Szkice z teorii i historii literatury" – zbiór szkiców analizujących różne aspekty teorii i historii literatury.
• "Konstruktywizm w badaniach literackich. Antologia" – opracowanie poświęcone zagadnieniom konstruktywizmu w badaniach literackich, współautorstwa Kuźmy.