Józef Ozga-Michalski był wybitnym polskim pisarzem i działaczem społecznym, który aktywnie uczestniczył w życiu politycznym Polski Ludowej. Urodził się w 1919 roku, a swoją działalność publiczną i literacką prowadził przez ponad pięćdziesiąt lat. Jego twórczość obejmuje powieści, opowiadania oraz utwory poetyckie, które odzwierciedlają zarówno jego zaangażowanie społeczne, jak i pasję artystyczną. Zmarł w 2002 roku, pozostawiając po sobie bogaty dorobek literacki i społeczną aktywność.
- „Ludowy potok” (1951) – powieść ukazująca życie i przemiany społeczności wiejskiej w Polsce.
- „Młodzik” (1969) – utwór poetycki, który porusza tematy młodości i nadziei na lepszą przyszłość.
- „Sowizdrzał Świętokrzyski” (1972) – powieść historyczna z elementami folkloru i legend regionu świętokrzyskiego.
- „Sklepienie niebieskie” (1974) – zbiór opowiadań o codziennych losach ludzi i ich marzeniach.
- „Czary miłosne” (1984) – książka łącząca elementy magii i romantyzmu, ukazująca zmagania bohaterów z własnymi uczuciami.
- „Ujawnienia” (1988) – powieść narracyjna, w której autor analizuje przemiany społeczno-ustrojowe w Polsce.