Janina Porazińska

Janina Porazińska była wybitną polską poetką, prozaikiem i tłumaczką literatury szwedzkojęzycznej. Studiowała na Wydziale Przyrodniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, a jej twórczość od początku związana była z literaturą dziecięcą. Już w 1903 roku zadebiutowała jako poetka na łamach czasopisma „Wędrowiec”.

W swojej karierze aktywnie współpracowała z różnymi pismami dla dzieci, takimi jak „Przyjaciel Dzieci” czy „Promyk” i „Promyczek”. W 1917 roku założyła własne pismo „Płomyk”, a później przez wiele lat była redaktorami popularnych czasopism „Płomyczek”, „Słonko” i „Poranek”. W okresie II wojny światowej działała w podziemiu oświatowym i kulturalnym, co świadczy o jej zaangażowaniu w rozwój polskiej kultury i edukacji.

• Twórczość inspirowana folklorem: Porazińska czerpała z polskich gadek, pieśni, podań i przypowieści, tworząc własne poezje i baśnie, które często miały charakter dydaktyczny i moralizatorski.
• Publikacje dla dzieci: Jej książki były tłumaczone na wiele języków, a jedną z najbardziej znanych jest „Kichuś majstra Lepigliny”, opowieść o chłopcu z gliny, osadzona w historycznym Krakowie, na którą wpłynęły zarówno tradycje folkloru, jak i klasyczne dzieła literatury dziecięcej, takie jak „Pinokio”.
• Wkład w edukację: W 1958 roku opracowała wersję „Kalevaly” dla dzieci, wpisując się w jej pasję do edukacji i popularyzacji polskiego folkloru.