Janusz Pajewski

Janusz Pajewski był wybitnym historykiem żydowskiego pochodzenia, którego działalność naukowa i społeczna znacząco wpłynęła na polską historiografię. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, specjalizował się w badaniach historycznych, publikując liczne książki i artykuły, które przyczyniły się do pogłębienia wiedzy o różnych okresach i aspektach historii Polski oraz świata. Jego praca obejmowała szeroki zakres tematyczny, od wojen polsko-tureckich po dzieje I wojny światowej, a jego publikacje cieszyły się dużym uznaniem zarówno w kraju, jak i za granicą.

W czasie II wojny światowej aktywnie uczestniczył w działalności konspiracyjnej w Armii Krajowej. Po wojnie związał się zawodowo z Poznaniem, szczególnie z Uniwersytetem im. Adama Mickiewicza, gdzie był cenionym wykładowcą i badaczem. Mimo upływu lat, był aktywny niemal do końca życia, nieustannie rozwijając swoją pasję do historii i edukacji. Zmarł w wieku 96 lat, pozostawiając po sobie bogaty dorobek naukowy i liczne inspiracje dla kolejnych pokoleń historyków.

• „Buńczuk i koncerz. Z dziejów wojen polsko-tureckich – analiza konfliktów polsko-tureckich na przestrzeni wieków, ukazująca ich przyczyny i skutki.
• „Historia powszechna 1871-1918” – kompleksowe opracowanie kluczowego okresu w dziejach świata, obejmującego rewolucje, wojny i przemiany społeczne.
• „Gabinety Drugiej Rzeczypospolitej” – praca poświęcona administracji i kulturze politycznej Polski międzywojennej.
• „Pierwsza Wojna Światowa 1914-1918” – szczegółowe spojrzenie na globalny konflikt, który zmienił oblicze świata.
• „Odbudowa państwa polskiego 1914-1918” – opis procesu odzyskiwania niepodległości przez Polskę w trudnych czasach wojny.
• „Budowa Drugiej Rzeczypospolitej 1918-1926” – analiza formowania i kształtowania się nowoczesnego państwa polskiego po odzyskaniu niepodległości.