Jerzy Zaruba

Jerzy Zaruba był wybitnym polskim artystą graficznym, scenografem teatralnym i rysownikiem satyrycznym. Urodził się 17 lipca 1891 roku w Radomiu, a zmarł 27 stycznia 1971 roku w Warszawie. Jego twórczość obejmowała satyryczne rysunki, caricatury polityczne oraz ilustracje do książek i czasopism. Zaruba był uczniem Stanisława Lenza i aktywnie uczestniczył w środowisku artystycznym, będąc członkiem grupy Formiści oraz współzałożycielem Koła Artystów Grafików Reklamowych. Jego innowacyjne podejście do kompozycji obrazów, inspirowane kubizmem, przyniosło mu uznanie i liczne nagrody, w tym Złotą Szpilkę z Wawrzynem oraz Krzyż Oficerski Polonia Restituta.

• Prawda w oczy kole. Karykatury (1954) – zbiór satyrycznych rysunków ukazujących spojrzenie na rzeczywistość w formie humorystycznej i krytycznej.
• Z pamiętników bywalca (1958) – osobiste wspomnienia i refleksje autora z czasów jego działalności artystycznej i życiowych przeżyć.
• Patrząc na Warszawę (1959) – ilustracje i teksty opisujące stolicę Polski z perspektywy artysty, pełne humoru i refleksji.
• 50 lat karykatury polskiej, 1900–1950 (1961) – historia i analiza rozwoju polskiej karykatury na przestrzeni półwiecza, z licznymi przykładami prac Zaruby.