Jan Strelau

Profesor Jan Strelau był wybitnym polskim psychologiem, szeroko uznawanym na arenie międzynarodowej za swoje badania nad temperamentem. Przez wiele lat związany był z Uniwersytetem Warszawskim, gdzie od 1968 do 2001 roku pełnił funkcję profesora psychologii. Po tym okresie dołączył do Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej, gdzie od 2001 roku był profesorem i pełnił różne kierownicze funkcje, w tym rektora ds. nauki i międzynarodowej współpracy.

Jego prace naukowe skupiały się na funkcjonalnym znaczeniu temperamentu w adaptacji człowieka, szczególnie w ekstremalnych warunkach i jako czynnik wpływający na zaburzenia zachowania. Wprowadził do psychologii koncepcje Pavlova, takie jak siła pobudzenia, siła hamowania i mobilność procesów nerwowych, które następnie przełożył na konstrukty psychologiczne, mierzone przy użyciu Narzędzi takich jak Strelau Temperament Inventory oraz Pavlovian Temperament Survey.

Strelau był również inicjatorem i liderem badań z zakresu genetyki zachowania i molekularnej genetyki temperamentu, a także założycielem i kierownikiem kilku kluczowych instytucji badawczych na Uniwersytecie Warszawskim. Był członkiem Polskiej Akademii Nauk, Academia Europaea oraz członkiem zagranicznym Finlandii, a także laureatem wielu prestiżowych nagród, w tym Nagrody Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, uważanej za polski odpowiednik Nagrody Nobla.

• Temperament, osobowość, aktywność (1983)
• Temperament: Perspektywa psychologiczna (1998)
• Przegląd międzynarodowy Pavlovian Temperament Survey (1999)
• Temperament jako regulator zachowania: Po pięćdziesięciu latach badań (2008)
• Podstawy temperamentu: badania warszawskie